[Catro]
Desde meu lar, teu lar de avó
terceiro niño que tes
a toutiñas galopa enxoita a rua
tua rufa ferventía rebaptiza-a
e teus ollos realumian.
Coa inocencia no ardor
e coa presa no relouco fuxente
moras na caza das brincadeiras
sorbe-che o imán das piringuelas
e tua luz redeseña a seu gosto
en cadeiras de mexer
que mexen como ondas do mar.
Converteste-te no meu obelisco
no mestre meu das andainas
e agora a música dos teus ecos
será estandarte das tuas aparicións.
Meu guia son xa as tuas mans
e non mais serán as miñas.
O Manuel faltaba ainda; demorou-se até 2013.
Fig. Aldara g-4