[Vinte e un]
Ergo-te pola ilusión do tobogán
un volcán polo que anceias descer.
Leición primeira das imposibilidades!
Así asolaga meu sangue / tuas veas.
Brandeas na teimosia desta alameda
entre verde e sombras agarimantes
onde cantan os paxaros apedreados.
Así o voo / da tua candura até o xelo.
Os teus fedellos placeres premian-me
teus vértixes saborosos nutren-me
os teus aludes de luz cegan-me.
Rega así / o teu lume ás miñas veas.
Fig. Aldara g-21